Τετάρτη 31 Μαΐου 2017

Σήμερα έφυγα από τη δουλειά | Μου ζήτησαν να φτιάξω τούρτα με αγκυλωτούς σταυρούς




Όσο υπάρχουν άνθρωποι σαν τον Lazaros Ozricfox θα μείνουμε εδώ, να ελπίζουμε και να αγωνίζομαστε: 


«Σήμερα έφυγα απο την δουλειά. Μου ζήτησαν να φτιάξω τούρτα με αγκυλωτούς σταυρούς-μαίανδρους και δεν συμμαζεύεται, για κάποιον χρυσαυγίτη προφανώς. Ίσως ακόμα και για κάποιο επίσημο στέλεχος της ναζιστικής-φασιστικής οργάνωσης των μιασμάτων και απόσκατων διπόδων που καίνε άδικα οξυγόνο στον πλανήτη. 


ΝΑ ΠΑΤΕ ΝΑ ΓΑΜΗΘΕΙΤΕ. ΔΕΝ ΤΟ ΔΕΧΟΜΑΙ. ΑΡΝΟΥΜΑΙ. ΤΕΛΕΙΩΣΑΜΕ.



Αυτή ήταν η απάντησή μου μεταξύ άλλων που δεν θυμάμαι τωρα ακριβώς. Εννοείται ότι τους έστειλα στο διάολο όλους. Απο την πωλήτρια Αλβανικής καταγωγής που χαζογέλαγε μέχρι τον μάστορα και φυσικά τον μαφιόζο εργοδότη. Εννοείται την ώρα που τους έβριζα και μου είπε ο μάστορας «μη νευριάζεις θα την κάνω εγώ» είπα πως εγω δεν δέχομαι ούτε δευτερόλεπτο να βρίσκομαι όχι δίπλα, αλλά ούτε δέκα τετράγωνα μακριά σε κάποιον μαλάκα που θα ζωγραφίζει ναζιστικά σύμβολα πάνω σε τούρτες και μάλιστα να μου προβάλουν ως επιχείρημα το γελοίο: η δουλειά πάνω απ’ όλα.. 


ΟΧΙ ΓΑΜΩ ΤΟ ΧΡΙΣΤΟ ΣΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΔΟΥΛΕΙΑ ΠΑΝΩ ΑΠ´ ΟΛΑ. 


Πάνω απ’ όλα είναι η αξιοπρέπειά μας. Πάνω απ’ όλα είναι η αυτονομία μας. Οι αξίες μας, η ιδεολογία, οι αρχές μας. Όσο κι αν δεν το θέλουν κάποιοι υπάρχει κόσμος που δεν σκύβει το γαμήδι το κεφάλι του για πέντε ψωροδίφραγκα. Και δεν είναι ότι δεν τα έχω ανάγκη. Δεν είναι ότι δεν έχω υποχρεώσεις. Είναι η Γαμημένη η ντροπή που θα με κυνηγούσε μια ζωή όπως και σε άλλες περιπτώσεις που δεν ξεπουλήθηκε το τομάρι μου για τα σκατένια πρότυπα του κωλόκοσμου που εντάξει.. Δεν θα σωθεί, Ποτέ, δεν θα φτιάξει, Ποτέ, κυρίως αν είχαμε να ελπίζουμε σε κάτι, να καλυτερέψει κάπως…όχι. Ποτέ. 


Όμως δεν θα έλεγα δεν λέω και δεν θα πω ΞΕΦΤΥΛΙΣΜΕΝΑ ΝΑΙ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙ ΓΙΑ ΕΝΑ ΑΚΟΜΑ ΜΕΡΟΚΑΜΑΤΟ.

 Ξεφτυλισμένα ναι παντού.. Αν κάτι μπορούμε να κάνουμε σε κάποιες στιγμές που μας δίνεται η ευκαιρία, είναι να λέμε ένα ωραίο καθαρό λυτρωτικό και άγιο ΟΧΙ στα σκατά. 

Έχω μια ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΓΩΓΟΥ πάνω απο το κεφάλι μου. Την ιδεολογία, τις αρχές και τις αξίες μου. Την Κατερίνα ΓΩΓΟΥ! Επιμένω να το λέω επειδή είναι οδηγός και προσευχή μέσα στην καρδιά, στην ψυχή, στο μυαλό, στο είναι μου, ολόκληρο. Ε δεν θα το άλλαζα αυτό με όλα τα γαμωλεφτά του κόσμου. ΠΟ-ΤΕ. ΠΟΤΕ ΡΕ Κουφάλες. 

Και δεν γίνεται, άλλα να γράφουμε και άλλα να κάνουμε. Όχι άλλο να λέμε ..και άλλο να γίνεται. 

Δεν γίνεται να γράφω για την αναρχία, την κοινωνική απελευθέρωση, την ελευθερία, την προσωπική και κοινωνική αυτονομία, τον έρωτα και την επανάσταση αν είναι να είμαι τιποτένιος.

 Όχι δεν είμαι κάποιος σπουδαίος γραφιάς και χεστήκαμε γι’ αυτό. Αλήθεια. Αλλά το τόσο δα που θα γράψω… Το τόσο δα, αν δεν είναι απο τα έγκατα της ουσίας μου να πάει στον αγύριστο. 

Δεν γίνεται να γραφω για το μάταιο και να το σιγοντάρω. Ναι είναι όλα μάταια. Αλλά δεν θα βάλω κι άλλη μια φτυαριά στον τάφο του μισοπεθαμένου κόσμου σας εγώ. Να βοηθάω και να στηρίζω νοοτροπίες ωχαδερφισμού και δε βαριέσαι τώρα;

 Όχι. Αύριο μεθαύριο αυτοί οι μπασταρδοι θα αρχίσουν πάλι τις σφαγές. 

Και να πω εγώ ξεφτυλισμένα ναι ρε;

 Όχι. Γιατί κάποια όχι ανοίγουν τα μάτια στην κοιμισμένη δύναμη της αξιοπρέπειάς μας. » 



Lazaros Ozricfox


Μπράβο στο παλληκάρι, αν βέβαια θέλουμε πραγματικά και μόνιμα να απαλλαχτούμε από αυτά τα σκουπίδια πρέπει να χτίσουμε ένα δυνατό ταξικό κίνημα... οργανωμένο! Αλλιώς θα έχουμε λίγους Λάζαρους και πολλούς που θα σκύψουν το κεφάλι και θα φτιάξουν τις τιποτένιες αυτές τούρτες, και θα είναι και μεγάλο κρίμα άτομα με αξιοπρέπεια όπως ο Λάζαρος να εξαθλιώνεται επειδή με αυτά που του ζητάνε τον οδηγούν στην ανεργία. Αυτό που σήμερα είναι αξιοπρέπεια και άρνηση στο να ενδώσει κανείς στη βαρβαρότητα και τη σαπίλα ας μετουσιωθεί αύριο σε επαναστατική προοπτική...



Πηγή: Κίνηση Απελάστε το Ρατσισμό






Τρίτη 30 Μαΐου 2017

Ο πραγματικός Μητσοτάκης: «…Αν χρειαστεί, να έχουμε και νεκρούς…» – μιλώντας για τους Αγανακτισμένους το 2011




Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, ο πιο κυνικός και αδίστακτος εκπρόσωπος της άρχουσας τάξης.

Στην ακόλουθη συνέντευξή του στον Αλέξη Παπαχελά με αφορμή το κίνημα των Αγανακτισμένων το 2011 εξηγεί πως η κυβέρνηση δεν πρέπει να υποχωρήσει ακόμα και αν το αποτέλεσμα είναι να υπάρξουν νεκροί.

Όλα αυτά βέβαια στο όνομα της υπεράσπισης της Δημοκρατίας…...



Πηγή: antinazizone.gr

Κυριακή 28 Μαΐου 2017

«Παιδικές και Εφηβικές Εξαρτήσεις»


30 αξιολάτρευτα μωράκια ζώων

Παρόλο που οι γονείς μας χαίρονται και νιώθουν ανακούφιση καθώς μας βλέπουν να μεγαλώνουμε και να αφήνουμε πίσω τις μωρουδίστικες συνήθειές μας,  η αλήθεια είναι πως μερικά ζώα θα ήταν ωραίο να έμεναν για πάντα μωρά – είναι τόσο χαριτωμένα!  Ο χρόνος ενηλικίωσης διαφέρει από είδος σε είδος και παρόλο που σε ένα γατάκι αυτό συμβαίνει γύρω στο ένα έτος, το ελεφαντάκι χρειάζεται 20 χρόνια για να ενηλικιωθεί!    Όπως και τα δικά μας, τα μωρά των ζώων είναι περίεργα, αφελή και παρατηρούν  τα πάντα∙ μόνο βέβαια που είναι πιο χνουδωτά. Το να μάθουν να ξεχωρίζουν το σωστό από το λάθος και τους καλύτερους τρόπους επιβίωσης χρειάζεται χρόνο κι αν τύχει να βρίσκεσαι εκεί γύρω με μια φωτογραφική μηχανή, έχεις σίγουρα την ευκαιρία να βγάλεις μερικές διασκεδαστικές φωτογραφίες.   Ας κάνουμε λοιπόν ένα διάλειμμα κι ας δούμε αυτά τα χαριτωμένα μωράκια ζώων, που μας πλημμυρίζουν με όμορφα συναισθήματα!

1. Μωρό Καμηλοπάρδαλης



2. Μωρό Χαμαιλέοντα



3. Ελεφαντάκι




4. Κροκοδειλάκι



5. Παπάκι




6. Ελαφάκι




7. Ιπποποταμάκι




8. Σκαντζοχοιράκι




9. Γατάκι







10. Δελφινάκι






11. Μωρό Μυρμηγκοφάγου







12. Μωρό Πάντα





13. Μωρό Χταπόδι




14. Αρνάκι




15. Μωρό Κουκουβάγιας





16. Μωρό Βραδύπους





17. Μωρό Φώκιας





18. Μωρό Γουρουνόψαρου




19. Κουνελάκι




20. Γουρουνάκι



21. Αλεπουδάκια





22. Μωρά Χάμστερ



23. Μωρό Θαλάσσιου Ίππου




24. Αλεπουδάκι



25. Πουλάρι



26. Μωρό Νυφίτσας




27. Μωρό Τσιντσιλά 




28. Ιπποποταμάκι



29. Μωρό Αντιλόπης "Ντικ - ντικ"



30. Πινγκουινάκια





Πηγή: Βuhamster

Μπρεχτ: “Άραγε η βλακεία οδηγεί στην κακία ή η κακία οδηγεί στην βλακεία;





“Άραγε η βλακεία οδηγεί στην κακία ή η κακία οδηγεί στην βλακεία;

-Ούτε το ένα ούτε το άλλο .. Και τα δυο δεν είναι παρά συμπτώματα. Η βαθύτερη αιτία είναι η δυσανεξία απέναντι σε ένα Απύθμενο εσωτερικό κενό… 

Ο Βλάξ το Υποψιάζεται , αλλά καθώς αδυνατεί να το παραδεχτεί, το Απωθεί. Το παραγεμίζει είτε σωματικά -λαιμαργία- είτε στρεφόμενος προς τον εξωτερικό κόσμο: Με κακία. Προσπαθώντας να Επιβάλλει την εξουσία του ελπίζει να ξεχάσει την εσωτερική του κενότητα. Αλλά εκείνη επιστρέφει τα βραδιά καθώς ετοιμάζεται να κοιμηθεί… ή τα πρωινά λίγα δευτερόλεπτα πριν ανοίξει τα ματιά του. Φαύλος κύκλος."

Πηγή: enallaktikos.gr

Ο αξέχαστος διάλογος του Αϊνστάιν με τον Τσάρλι Τσάπλιν που έμεινε στην ιστορία


Όταν δύο χαρισματικοί άνθρωποι συναντιούνται, αφήνουν το αποτύπωμα τους στην ιστορία μοναχά με δύο κουβέντες. Όταν λοιπόν, γνωρίστηκαν για πρώτη φορά ο Άλμπερτ Άινσταιν και ο Τσάρλι Τσάπλιν, αυτός ήταν ο αξέχαστος διάλογος που είχαν:


Άινσταιν: Αυτό που θαυμάζω περισσότερο σε αυτό που κάνεις, είναι ότι δεν λες λέξη, αλλά όλος ο κόσμος σε θαυμάζει. Και τότε ο Τσάρλι Τσάπλιν απαντάει: Είναι αλήθεια, αλλά το δικό σου μεγαλείο είναι ακόμη πιο αξιοθαύμαστο. Εσένα σε θαυμάζει ολόκληρος ο κόσμος, ενώ δεν καταλαβαίνει λέξη από αυτά που λες!

Πηγή: tilestwra

Την ενωμένη Γιουγκοσλαβία νοσταλγούν οι πρώην χώρες της



Η διάλυση της Γιουγκοσλαβίας έκανε περισσότερο κακό παρά καλό, σύμφωνα με νέα έρευνα. Η «Yugo-stalgia» και η δυσαρέσκεια που προκαλείται από τη χαμηλή απασχόληση και την πολιτική αστάθεια έχουν προκαλέσει μεγάλη νοσταλγία για τις ημέρες του σοσιαλισμού.

Η διάλυση της Βαλκανικής χώρας στις αρχές της δεκαετίας του 1990 έβλαψε την Σερβία, τη Βοσνία και Ερζεγοβίνη, το Μαυροβούνιο και την πΓΔΜ, σύμφωνα με τα αποτελέσματα μιας νέας μελέτης της Gallup, στην οποία συμμετείχαν περισσότεροι από 1.000 πολίτες της περιοχής. 

Όταν ρωτήθηκαν εάν η διάλυση της Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας ωφέλησε ή έβλαψε τη χώρα τους, μόνο το 4% των Σέρβων δήλωσε ότι τους ωφέλησε, ενώ ένα συντριπτικό 81% δήλωσε ότι ήταν επιβλαβής. Πρόκειται για μια παρόμοια κατάσταση με τις πρώην σοβιετικές δημοκρατίες, οι οποίες γενικά απάντησαν σε άλλη δημοσκόπηση ότι η διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης ήταν επίσης επιβλαβής.

Η δυσαρέσκεια των Σέρβων αντικατοπτρίζεται επίσης στη Βοσνία και Ερζεγοβίνη, όπου μόνο το 6% δήλωσε ότι το τέλος της Γιουγκοσλαβίας ωφέλησε τη χώρα. Το 77% δήλωσε ότι ήταν καταστρεπτική. Ενώ η αρνητικότητα της Σερβίας είναι αποτέλεσμα της απώλειας του ρόλου της ως το κέντρο ενός πολυεθνικού κράτους, οι επιφυλάξεις της Βοσνίας και Ερζεγοβίνης μπορούν να εξηγηθούν από την κακή οικονομική και κυβερνητική απόδοση της χώρας.

Η διαφθορά είναι ένα παλιό πρόβλημα και η περίπλοκη κρατική δομή της, η οποία θεσπίστηκε με τη συμφωνία του Ντέιτον του 1995, σημαίνει ότι η κυβέρνηση παλεύει για να προωθήσει τις μεταρρυθμίσεις. 

Ωστόσο, η Ε.Ε. εξακολουθεί να είναι μια ελκυστική επιλογή για τους Βόσνιους: το 70% εγκρίνει την υποψηφιότητά της για ένταξη. Η Ύπατη Εκπρόσωπος της ΕΕ Φεντερίκα Μογκερίνι φιλοξένησε την Τετάρτη (24 Μαΐου) δείπνο εργασίας με τους πρωθυπουργούς των Δυτικών Βαλκανίων οι οποίοι όλοι ελπίζουν να ενταχθούν στο μπλοκ.

Το νεότερο μέλος του ΝΑΤΟ, το Μαυροβούνιο, είναι λιγότερο νοσταλγικό, με μόλις 15% να το θυμάται πολύ και το 65% να πιστεύει ότι είναι επιβλαβές. Σχεδόν το ένα τέταρτο των ερωτηθέντων των Σκοπιανών (21%) δήλωσαν ότι δεν γνώριζαν όταν ρωτήθηκαν αν η διάλυση ήταν ευεργετική ή επιβλαβής. 

Από τις πρώην αυτόνομες περιοχές και τις πρώην γιουγκοσλαβικές Δημοκρατίες που βρίσκονται ακόμη στο δρόμο προς την ένταξη στην ΕΕ, μόνο το Κοσσυφοπέδιο δήλωσε ότι ήταν επωφελές, ενώ τα τρία τέταρτα δήλωσαν ότι η διάσπαση ήταν καλή και μόνο το 10% δήλωσε ότι ήταν επιβλαβής

Πηγή: zougla.gr

Το ναυάγιο «μεσαριά» του Ευβοϊκού που αρνείται να βουλιάξει



«Μεσαριά» έτσι μας είπε ο ψαράς που μας έδωσε την πληροφορία και είχε απόλυτο δίκιο.


Εννοούσε στη μέση του Νότιου Ευβοικού κόλπου μιας και το ναυάγιο βρίσκετε στα 4.300 μέτρα από τη πιο κοντινή ακτή.



Είναι το δυσκολότερο θέμα που έχουμε καλύψει μέχρι σήμερα και χρειάστηκαν 50 λεπτά πτήσεις μέχρι να το εντοπίσουμε. 



Την 1η Σεπτεμβρίου 2000 στην περιοχή Λευκαντί της Χαλκίδας κανείς δεν μπορούσε να πιστέψει αυτό που συνέβη με το φορτηγό πλοίο Eurobulker X.



Κατά την διάρκεια φόρτωσης φορτίου τσιμέντων το πλοίο κόπηκε στα δύο με αποτέλεσμα να χάσει τη ζωή του ένας Ουκρανός ναυτικός και να τραυματιστούν άλλα τέσσερα μέλη του πληρώματος.



Οι συνέπειες από το ναυάγιο του Eurobulker X, ήταν άμεσα ορατές, αφού πετρέλαια απελευθερώθηκαν από τις δεξαμενές του και κατέκλυσαν τις γύρω ακτές, παρά την άμεση ενεργοποίηση υπηρεσιών και συνεργείων που σφράγισαν τις δεξαμενές του πλοίου.



Το φορτηγό πλοίο είχε καταπλεύσει στη Χαλκίδα στις 28 Αυγούστου, προερχόμενο από την Τουρκία και με προορισμό την Αίγυπτο. Διαχειρίστρια εταιρεία του Γιουρομπάλκερ ήταν η Arrow Finance, με έδρα τον Πειραιά.



Η ιστορία του πλοίου


Το Eurobulker X ήταν πλοίο τύπου Bulk Carrier (πρώην Matumba, πρώην Alangos, πρώην Galea) με σημαία Καμπότζης, ολικής χωρητικότητας 19916 κόρων, και καθ. 13780 κόρων, μεταφορικής ικανότητας 35264 τόνων, μήκους 196 μέτρων, ναυπηγήσεως του 1974 στα Ισπανικά ναυπηγεία Astilleros Espanoles της Σεβίλλης, κινούμενο με μηχανή Sulzer 11,500 BHP.

Το πλοίο άνηκε στον όμιλο του Έλληνα εφοπλιστή Σταύρου Ηλία, αποκτηθέν το Φεβρουάριο του 1998 από την εταιρία Medway (Δ. Δελαπόρτας Θ. Γιαννούτσος) στην οποία ανήκε από το 1994 μέχρι το 1998 με το όνομα Matumba, ενώ με το ίδιο όνομα άνηκε προηγουμένως από το 1992-1994 στον εφοπλιστή Μούσκα. Το 1998, ο τελευταίος πλοιοκτήτης το μετονόμασε από Matumba σε Eurobulker X.

Το πλοίο ήταν επανδρωμένο με αλλοδαπό πλήρωμα εκτός του Έλληνα Υποπ/ρχου Νικολ. Πανταζή.

Η θέση του στο βυθό

Ενα κομμάτι του Eurobulker X εξέχει από το νερό μέχρι του ύψους των τριών μέτρων και μένει να θυμίζει την τραγική ιστορία του. Το ναυάγιο είναι καθισμένο όρθιο, σε αμμώδη,λασπώδη βυθό. Το βαθύτερο του κομμάτι βρίσκεται περίπου στα 35 μέτρα, αλλά ουσιαστικά το πλέον ενδιαφέρον κομμάτι του, βρίσκεται μεταξύ 10 και 20 μέτρων.

Φυσικά είναι προορισμός όσων ασχολούνται με την αυτόνομη κατάδυση, αφού όπως λένε λόγω του μεγέθους του, είναι αδύνατο να περιηγηθεί κάποιος σε αυτό σε μια μονάχα κατάδυση, ενώ αν οι υποβρύχιοι επισκέπτες είναι τυχεροί και πετύχουν καλό καιρό που συνεπάγεται καλή ορατότητα τότε θα εντυπωσιαστούν.

Στην πλώρη, εντυπωσιακή είναι η «μπάλλα» του πλοίου, καθώς και κάποιες καταπακτές, ενώ στην πρύμνη, μια περιήγηση στην τεράστια του προπέλα, είναι απολύτως απαραίτητη. Εξίσου εντυπωσιακό είναι το σημείο που έσπασε το πλοίο, καθώς το τσιμέντο που περιείχαν τα αμπάρια του, στερεοποιημένο πλέον, θυμίζει σεληνιακό τοπίο.


Οι δύτες έχουν τη δυνατότητα να ρίξουν μια ματιά και στο εσωτερικό του, καθώς τα περισσότερα από τα παράθυρα του είναι σπασμένα και επιτρέπουν την ασφαλή παρατήρηση χώρων όπως η κουζίνα, κάποιοι διάδρομοι και καμπίνες πληρώματος.



Πηγή: ιefimerida

Σάββατο 27 Μαΐου 2017

Με λένε Πάυλο...


Με λένε Παύλο,
Ακόμα περιμένω δικαίωση........
Κάποιοι με ηξέραν και ως killah p.
Ημουν εργάτης στο Πέραμα,
ισως καποτε μπορεί να με ειχες δει.
Πάνω από εργάτης όμως ημουν καλλιτέχνης,
ισως ειχες ακούσει στίχους μου,
ίσως τους ειχαμε πει και παρέα,
ίσως.. τώρα να τους έμαθες.
Πάνω όμως από καλλιτέχνης ημουν και άνθρωπος, ,
ίσως με κατάλαβες
να σε σκεπάζω κάποιο χειμωνιάτικο βράδυ,
δεν διέκρινα μέσα στο σκοτάδι
τι ήσουν, δεν κατάλαβα τι χρώμα είχες,
απλά μπορούσα να σε σκεπάσω γιατί κρύωνες και το έκανα.
Ναι, ίσως έτυχε να σε βοηθήσω κάποτε που με χρειάστηκες,
και παραξενεύτηκες που δεν σου ζήτησα αντάλλαγμα
μα θεώρησα αυτονόητο ότι θα το'κανες και εσύ για μένα,
αν σε χρειαζόμουν.
Ημουν ο Παύλος, αυτή είναι η ταμπέλα μου,
πνεύμα ελεύθερο, ετών 34,
όνειρό μου μια καλύτερη κοινωνία,
εφόδιά μου οι πράξεις και η μουσική μου΄
τα λέω για σένα που δεν με ήξερες και με έμαθες τώρα.
Δεν ήθελα να με μάθεις έτσι,
ήθελα να σε δω δίπλα μου,
να παλεύουμε μαζί για ένα καλύτερο μέλλον,
όποιος και να ήσουν, γι'αυτό προσπάθησα να σου μιλήσω.
Θυμάσαι;
Ήταν Τετάρτη 18.9.2013.....
Δεν πρόλαβες να μ'ακούσεις,
σε είδα κοντά μου
να μην ακούς τον ψίθυρό μου,
σε έιδα λίγα μέτρα μακριά
να μην φτάνουν οι φωνές μου,
σε περίμενα 20 λεπτά, δεν ήρθες.
Τωρα που με γνωρισες
Μην με ξεχάσεις....
Με λένε Παύλο.

Πηγή: Facebook

150 άτομα την ημέρα πεθαίνουν στην Ελλάδα από άνοιγμα φακέλου



Συγκλονιστικά τα αποτελέσματα της έρευνας της Fakelostat για την προέλευση των θανάτων στην Ελλάδα.



Το 2017, πεθαίνουν συνολικά 438 άτομα την ημέρα στην Ελλάδα των μνημονίων. Το 1/3 σχεδόν αυτών των θανάτων προέρχεται άπο φάκελο και ειδικότερα κατά το άνοιγμα αυτού.




Έτσι όπως παρατηρεί η έρευνα, 59 άτομα την ημέρα πεθαίνουν κατά το άνοιγμα φακέλου από Τράπεζα (με την Πειραιώς να αφορά το 62% αυτών), ενώ 42 άτομα την ημέρα πεθαίνουν από άνοιγμα φακέλου της ΔΕΗ (με τους εκκαθαριστικούς να αφορούν την πλειοψηφία αυτών).

Τέλος 28 και 18 άτομα αντίστοιχα πεθαίνουν από άνοιγμα φακέλου από την εφορία και τα ασφαλιστικά ταμεία.

Η έρευνα καταλήγει πως με το ρυθμό αυτό και έτσι όπως αυξάνονται οι φόροι και τα χαράτσια στην Ελλάδα, υπολογίζει πως δεν θα μείνει άνθρωπος μέχρι το 2060 που θα πρέπει να αποπληρωθούν οι τελευταίες δόσεις των δανείων που έχουν παρθεί εώς τώρα.

Ιδιαίτερα ανήσυχοι είναι οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι που είδαν πως μπορεί να είναι εύκολο, λόγω της μηδενικής αντίστασης από πλευράς κυβερνήσεων, να επιβάλλονται άγρια μέτρα λιτότητας στην Ελλάδα, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως είναι απαραίτητα καλό, μιας και εκτός από τη βιωσιμότητα του χρέους πρέπει να διασφαλιστεί εώς ένα βαθμό φυσικά και η βιωσιμότητα αυτού που θα κληθεί να αποπληρώσει αυτό το χρέος.

Με τον πληθυσμό στην Ελλάδα να απειλείται με αφανισμό τα επόμενα 40 χρόνια, η Γερμανία σκέφτεται να μεταθέσει το ζήτημα του χρέους για το Eurogroup της 15ης Ιουνίου του 2060.

Πηγή: jodi.graphics

Πέμπτη 25 Μαΐου 2017

Deutsches Museum

The Deutsches Museum (German Museum) (or das Deutsche Museum) in Munich, Germany is the world's largest museum of science and technology, with approximately 1.5 million visitors per year and about 28,000 exhibited objects from 50 fields of science and technology.


The museum was founded on 28 June 1903, at a meeting of the Association of German Engineers (VDI) as an initiative of Oskar von Miller. Its official name is Deutsches Museum von Meisterwerken der Naturwissenschaft und Technik (English: German Museum of Masterpieces of Science and Technology). It is the largest museum in Munich.



Museumsinsel

The main site of the Deutsches Museum is a small island in the Isar river, which had been used for rafting wood since the Middle Ages. The island did not have any buildings before 1772 because it was regularly flooded prior to the building of the Sylvensteinspeicher.


In 1772 the Isar barracks were built on the island and, after the flooding of 1899, the buildings were rebuilt with flood protection. In 1903 the city council announced that they would donate the island for the newly built Deutsches Museum. The island formerly known as Kohleninsel (coal island) was then renamed Museumsinsel (museum island de)




Other sites


In addition to the main site on the Museumsinsel, the museum has two branches in and near Munich and one in Bonn.



The Flugwerft Schleißheim branch is located some 18 kilometres north of Munich's city centre close to Schleißheim Palace. It is based on the premises of one of the first military airbases in Germany founded just before World War I. It comprises the old air control and command centre as well as modern buildings added in the late 2000s after strong endorsement from Franz-Josef Strauss, the then prime minister of the state of Bavaria, who was a passionate flyer.




Deutsches Museum Bonn



The Flugwerft Schleißheim displays various interesting airplanes for which there was insufficient room at the Museumsinsel site in downtown Munich. Among the more prominent exhibits is a Horten flying wing glider built in the 1940s, restored from the few surviving parts. A collection of the German constructions of VTOL (vertical take off and landing) planes developed in the 1950s and 1960s is unique. A range of Vietnam era fighter planes as well as Russian planes taken over from East Germany after the reunification are on display. This outstation also features a workshop dedicated to the restoration of all types of airplanes intended for static display.



The latest branch of the Deutsches Museum, located at Theresienhöhe in Munich, opened in 2003 and is called the Deutsches Museum Verkehrszentrum and is focused on transportation technology.


The branch located in Bonn was opened in 1995 and focuses on German technology, science and research after 1945.





Oskar von Miller


Oskar von Miller studied electrical engineering and is otherwise known for building the first high voltage line from Miesbach to Munich (57 km) in 1882 for the electrical technology exhibition at the Glaspalast in Munich. In 1883 he joined AEG and founded an engineering office in Munich. The Frankfurt electricity exhibition in 1891 and several power plants contributed to the reputation of Oskar von Miller. In the early years, the exhibition and the collection of the Deutsches Museum were strongly influenced personally by Oskar von Miller.




History[edit]

A few months before the 1903 meeting of the Society of German Engineers, Oskar von Miller gathered a small group who supported his desire to found a science and technology museum. In a showing of support this group spontaneously donated 260,000 marks to the cause and elected a "Provisional Committee" to get the ball rolling.



Model train set with many of Europe's rail types

In June 1903, Prince Ludwig agreed to act as patron of the museum and the city of Munich donated Coal Island as a site for the project. In addition, exhibits began to arrive from Munich, Germany, and abroad including collections from the Bavarian Academy. As no dedicated museum building existed, the exhibits were displayed in the National Museum.


On 12 November 1906, the temporary exhibits at the National Museum were ceremonially opened to the public and on November 13 the foundation stone was laid for the permanent museum.



The first name of the museum, the "German Museum for Masterpieces of Natural Science and Technology", was not meant to limit the museum to German advances in science and technology, but to express the importance of science and technology to the German people.



Oskar von Miller opened the new museum on his 70th birthday, 2 May 1925, after a delay of almost ten years. From the beginning, the museum displays are backed up by documents available in a public library and archives, which are open seven days a week to ensure access to the working public.




Clean transparent lines of the museum's winding staircase

Before and during World War II the museum was put on a shoestring budget by the Nazi party and many exhibits were allowed to get out of date with a few exceptions such as the new automobile room dedicated 7 May 1937. By the end of 1944 the museum was badly damaged by air bombings with 80% of the buildings and 20% of the exhibits damaged or destroyed. As Allied troops marched into Munich in April 1945, museum director, Karl Bässler, barely managed to keep the last standing bridge to Museum Island from being blown up by retreating German troops.


Following the war the museum had to be closed for repairs and temporary tenants, such as the College of Technology and the Post Office used museum space as their own buildings were being reconstructed. The Museum was also home to the Central Committee of the Liberated Jews, representing Jewish displaced persons in the American Zone of Germany after the war.



In November 1945, the library was able to reopen, followed by the congress hall in January 1946. A special exhibit on fifty years of the Diesel engine opened in October 1947 and the regular exhibits began reopening in May 1948. Not until 1965, more than twenty years after the end of the war in Germany, did the exhibit area match (and then exceed) pre-war size.



During the 1950s, the museum focused on natural sciences rather than technology and many of the traditional large exhibits, such as civil engineering, were reduced in size to make way for more modern technological advances.




Reproduction of cave of Altamira in Deutsches Museum.

In August 1969, the Apollo 8 space capsule was shown in a special exhibit entitled "Man and Space" and in 1970 the first full-time director, Theo Stillger, was appointed. In the 1970s the mission statement of the museum was modified to encourage the explanation of the cultural significance of science and technology in exhibits.


The early 1980s saw severe damage to several exhibits due to arson resulting in the smallest exhibit space of 34,140 square meters. This was followed by an extensive reconstruction effort and additional building bringing the total exhibit space to 55,000 square meters by 1993. The 1980s and '90s also brought agreements with the Science Centre in Bonn and the government resulting in the creation of Deutsches Museum Bonn and the Flugwerft Schleißheim airfield exhibit.




Glass Fowl from glass section of museum souvenir shop

In 1996, the Bavarian Government gave buildings at the historic Theresienhöhe site in Munich to the Deutsches Museum resulting in the creation of the new transportation museum, the Deutsches Museum Verkehrszentrum, which opened in 2003 and now houses the road vehicle and train exhibits that were removed from the original Deutsches Museum site. The Theresienhöhe quarter is a new area on the edge of the inner city of Munich, and the Museum of Transport is a part of the quarter's design of mixed use.


Chronology[edit]

1903 Museum's foundation
1906 Opening the provisional collections in the rooms of the former National Museum in Maximilianstrasse
1909 Opening additional collections in the old barracks on the Isar (Ehrhardtstraße)
1911 Topping out ceremony of collection house
1925 Opening of the Deutsches Museum in the new building on Museum Island
1928 Laying the foundation stone for the library and hall
1930 Topping out ceremony of the library and hall
1932 Opening of the library
1935 Opening of the Congress Center
1944 Destruction of 80 percent of the building
1948 Reopening after the destruction
1983 Destruction of marine and engine sections by fire
1984 Opening of the new hall for Aerospace; temporary closure of some departments to hail and water damage
1992 Opening of the Schleißheim's Aviation Museum at the Oberschleißheim's airport
1995 Opening a branch of the Deutsches Museum in Bonn
2003 Opening of the Transportation Center on the former exhibition grounds
2006 Opening the Halls I and II of Transportation Center on the Theresienhöhe
October 2015 start of the first major phase of renovation/modernization, with several exhibits closing down
Current permanent exhibits[edit]
Aerospace
Agriculture
Altamira Cave, reproduction of a Spanish cave with stone-age paintings
Amateur Radio
Astronautics
Astronomy
Bridge Building
Ceramics
Chemistry
Chronometry
Computers
Digital Imaging (under construction as of 2006)
Electrical Power
Energy Technology
Environment
Geodesy
Glass
History of the Deutsches Museum
Hydraulic Engineering
Machine Components
Machine Tools
Marine Navigation
Masterpieces
Mining (Historical and Modern)
Metallurgy
Microelectronics
Mineral Oil and Natural Gas
Music
Paper
Pharmacy
Physics
Power Machinery
Printing
Scientific Instruments
Technical Toys
Telecommunications
Textile Technology
Tunnel Construction

Weights and Measures

Video und Bilder: